Helaas, dit geld was er niet. Van een praktische oplossing was ook geen sprake, behalve de werknemers 'op de blote knietjes' smeken om het dienstverband te beëindigen zonder toekenning van een vergoeding.

Het kwam erop neer dat de ondernemer zijn bedrijf niet kon beëindigen, ondanks de persoonlijke én bedrijfseconomische omstandigheden. Een andere optie? Faillissement aanvragen. Maar dat is ook niet zomaar mogelijk en het kan grote gevolgen met zich meebrengen. Een zeer merkwaardige, maar lastige situatie dus.

Hoge transitievergoeding

De regeling voor de transitievergoeding is dat de werknemer voor elk gewerkt dienstjaar éénderde maandsalaris (plus vaste emolumenten: bijkomende inkomsten die buiten het normale salaris vallen) ontvangt.

Hij moest ruim € 120.000 betalen voor het afscheid van 4 werknemers.

Werkgevers die hun personeel met pijn en moeite jarenlang in dienst hebben weten te houden, ondanks de wisselingen in de conjunctuur in loop der tijd, worden hiervoor eigenlijk gestraft.

Grootste verandering in afgelopen jaren

De transitievergoeding is wellicht ongemerkt de grootste verandering in het arbeidsrecht van de afgelopen jaren. Het heeft immers een grote doorwerking. Zelfs bij slechte bedrijfseconomische resultaten kijken ondernemers tegen hoge kosten aan om hun personeelsbestand, hoe noodzakelijk ook, in te krimpen.

Zo stond vorig jaar ook een klant van mij met de rug tegen de muur. Hij moest ruim € 120.000 betalen voor het afscheid van 4 werknemers. Zelfs nu de resultaten al beroerd waren.

Toen ik deze boodschap deed, staarden twee paar glazige, niet begrijpende ogen me aan. Helaas kon ik de situatie niet mooier maken dan het was.

Bescherming van werknemers

De arbeidsmarktpositie van werknemers beschermen is goed. Maar is een standaardvergoeding, die fors op kan lopen, wel zo verstandig? In mijn beleving werkte het oude systeem best redelijk, uitzonderingen daargelaten.

Momenteel vrees ik voor een averechts effect als we niet oppassen. Steeds vaker hoor ik van ondernemers dat ze angst hebben om personeel aan te nemen. Koren op de molen voor uitzendbureaus en payrollbedrijven; weinig vastigheid en zekerheid voor werknemers. Dit lijkt mij niet de bedoeling van de wetgeving.

Tot het bittere eind… of toch niet?

Ondernemers kunnen dus zelfs tot na hun pensioen vastzitten aan hun bedrijf als de onderneming niet overgedragen kan worden. Sterker nog; zelfs bij overlijden zouden de nabestaanden van de ondernemer te maken kunnen krijgen met de kosten van de hoge vergoedingen. Zeker als er sprake is van een eenmanszaak of vof-structuur, kan het ook privé grote gevolgen hebben.

Compensatieregeling

Of is dit toch niet het geval? Nee! Wanneer een ondernemer zijn of haar bedrijf moet staken vanwege pensionering (per AOW-leeftijd), kan diegene vanaf 1 januari 2021 aanspraak maken op een compensatie van de transitievergoedingen voor zijn werknemers. Het gaat hier om bedrijven met minder dan 25 werknemers.

Hiernaast is de overheid bezig met eenzelfde regeling in het geval van staking van de onderneming vanwege ziekte van de ondernemer. De datum per wanneer dit wordt ingevoerd, is echter nog onbekend.

Compensatie van al door de werkgever betaalde transitievergoedingen kan ook worden verstrekt als de werkgever is overleden, maar nog wel voorafgaand aan zijn overlijden een aanvraag voor compensatie bij het UWV heeft ingediend. De aanvraag kan niet door erfgenamen worden gedaan.

Geduld en discussie

Ondanks deze ‘escape’ moet de ondernemer wel geduld hebben voordat hij gebruik kan maken van de compensatieregeling. De ondernemer moet tot minimaal de AOW-leeftijd doorwerken. Op zich is dat natuurlijk gebruikelijk, maar de gemiddelde ondernemer werkt zo 50 á 60 uur per week.

Daarnaast ben ik erg benieuwd hoeveel discussie er ontstaat over het feit wanneer de ondernemer ‘ziek genoeg’ is om het de bedrijfsactiviteit te ‘mogen staken’ om in aanmerking te komen voor de compensatieregeling. Kansen voor arbeidsdeskundigen zou ik zeggen.

"Als wij het de ondernemers niet meer uit kunnen leggen"

Laatst hoorde ik een mooie slogan op de radio: 'Als wij het onze kinderen niet meer uit kunnen leggen, is het tijd voor verandering!'. Ik dacht bij mezelf: 'Als wij het ondernemers niet meer uit kunnen leggen, is het tijd voor verandering'.

Ik ben erg benieuwd of er op dit vlak verandering komt. Want het niet kunnen stoppen met je bedrijf vanwege redelijke gronden en daarnaast ook nog eens de angst om personeel aan te nemen; dat kan toch niet de bedoeling zijn voor ondernemend Nederland?

Wil je meer weten over dit onderwerp of heb je vragen? Reageer onder deze blog of neem gerust contact op.