Opnieuw uitval na re-integratie
Een tijdje geleden kreeg ik een telefoontje van een klant over een zieke werknemer. Er bestond bij deze klant enige frustratie over de werknemer.
Waarom zou er een sanctie volgen, op het moment dat er geen recht zou zijn?
Deze was namelijk al eerder 2 jaar arbeidsongeschikt geweest en was na een geslaagde re-integratie opnieuw uitgevallen.
Door de klant werd al geruime tijd het, na de re-integratie overeengekomen, salaris weer uitbetaald. Allemaal kosten voor de onderneming zonder enige dekking daarvoor.
No-riskpolis voor arbeidsongeschiktheid
Dit verhaal zette mij aan het denken, omdat het UWV een zogenaamde no-riskpolis kent. Deze no-riskpolis (ook wel vangnet genoemd) komt in beeld, wanneer door het UWV (na twee jaar arbeidsongeschiktheid en een juiste uitvoering van de Wet Verbetering Poortwachter) wordt geconcludeerd, dat de werknemer niet meer in staat is om zijn oude functie (volledig) uit te voeren.
Wanneer een werknemer dan opnieuw ziek wordt, kan het UWV op basis van dit vangnet de loondoorbetaling bij ziekte overnemen, waarmee de loonkosten van de werkgever worden beperkt. Over het algemeen is de werknemer dan in dienst bij een andere werkgever, na een re-integratie in het tweede spoor.
Re-integratie bij eigen werkgever
Wat echter vaak wordt vergeten, is dat deze no-riskpolis ook van toepassing kan zijn bij een werknemer, die bij zijn eigen werkgever is gere-integreerd.
Als extra voorwaarde geldt dan wel dat een werknemer minimaal 35% arbeidsongeschikt moet zijn en dus een ‘gewone’ WIA-uitkering moet hebben.
Het mag wel duidelijk zijn, dat deze werkgever voorlopig geen kwaad woord meer zal zeggen over het UWV.
Ik vroeg de stukken op. En wat bleek? Er was inderdaad sprake van een werknemer met een arbeidsongeschiktheidspercentage van meer dan 35%.
Daardoor zou de werkgever volgens mij voor deze werknemer in aanmerking kunnen komen voor de no-riskpolis.
Boete van UWV
Samen met de werkgever heb ik de aanvraag gedaan. De eerste reactie vanuit het UWV was teleurstellend. De werkgever kreeg een boete van €450,- omdat de aanvraag te laat was gedaan.
Naar de werkgever gaf ik echter aan dat dit ook wel eens een voorbode kon zijn op een toekenning. Waarom zou er immers een sanctie volgen, op het moment dat er geen recht zou zijn?
Eind goed, al goed: compensatie door no-riskpolis
Mijn conclusie was de juiste. Enkele weken later kreeg mijn klant vanuit het UWV bericht, een bedrag van meer dan €30.000,- wordt gestort wegens het terechte beroep op de no-riskpolis.
Daarbij loopt dit bedrag nog verder op, omdat de werknemer nog steeds niet arbeidsgeschikt is en de no-riskpolis gewoon doorloopt.
Check dus bij een nieuwe arbeidsongeschiktheid van een gere-integreerde werknemer altijd even of er geen sprake is van een vangnet (oftewel no-riskpolis) vanuit het UWV. Het kan om veel geld gaan, wat anders gewoon blijft liggen.
Het mag wel duidelijk zijn, dat deze werkgever voorlopig geen kwaad woord meer zal zeggen over het UWV.
Bevindt u zich in een soortgelijke situatie met uw werknemer? Neem gerust contact met mij op. Wilt u meer lezen over werknemers en ziekte of arbeidsongeschiktheid? Lees dan onderstaande blog- of nieuwsberichten.