Als de betaling van de transitievergoeding leidt tot onaanvaardbare gevolgen voor de bedrijfsvoering van de werkgever, dan kan de transitievergoeding over maximaal zes maanden worden gespreid.

Deze zes maanden lopen vanaf het moment dat de transitievergoeding uiterlijk betaald had moeten worden, oftewel een maand na afloop van het dienstverband. Bij een dergelijke gespreide betaling is de werkgever wel de wettelijke rente (nu 2%) verschuldigd.

Nadelen gespreide betaling

De werkgever betaalt de wettelijke rente over het restantdeel van de transitievergoeding dat als gevolg van de gespreide betaling nog openstaat. De gespreide betaling is nadelig in de zin dat de kosten voor de vergoeding door de rente oplopen.

Een ander nadeel is dat een eventuele compensatie van de transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid pas kan plaatsvinden nadat volledige uitbetaling heeft plaatsgevonden.

Tip! Werkgever en werknemer kunnen in onderling overleg afspraken maken over gespreide betaling. Ook is het mogelijk dat in een gerechtelijke procedure aan de rechter het verzoek wordt gedaan hierover uitspraak te doen.

Geen betaling transitievergoeding?

De wet kent ook nog een hardheidsclausule, wat inhoudt dat als betaling van de volledige transitievergoeding ertoe leidt dat de continuïteit van het bedrijf in gevaar komt, de verplichting tot betaling komt te vervallen. Dit is aan de orde als:

• de werkgever in staat van faillissement is verklaard, of
• aan de werkgever surseance van betaling is verleend, of
• op de werkgever de Wet Schuldsaneringsregeling Natuurlijke Personen (WSNP) van toepassing is.

Met de hardheidsclausule wordt ook voorkomen dat het UWV (dat in dergelijke situaties op grond van de loongarantieregeling de betalingsverplichting van de werkgever overneemt) gehouden is deze transitievergoedingen nog uit te betalen.